Özellikle belli bir yaşa ermiş insanlardan sık sık duyduğumuz ”Burası dingonun ahırı mı?” deyiminin nereden geldiğini hiç düşündünüz mü? İşte o merak edilen dingonun ahırı…
Çoğumuz bu deyimin ortaya çıkışının ilginç hikayesinin halen farkında değiliz. Gelin 1800’lerde İstanbul’a gitmek için biraz zaman ayıralım ve Dingo’nun ahırı deyiminin dilimize nasıl yerleştiğini görelim.
Takvim Yaprakları 3 Eylül 1872’yi gösterdiğinde İstanbul Daha Önce Hiç Görmediği Bir Ulaşım Aracıyla Tanıştı: Atlı Tramvay
Bu araç ilk olarak 1832 yılında New York’ta kullanılmış, 1850’lerde önce Paris’e, ardından tüm Avrupa ülkelerine yayılmıştır. Elbette, arabanın icadından sonra Osmanlı İmparatorluğu topraklarına girmesi de kırk yılı alacaktı.
İstanbulluların Tramvayı Kullanmaya Başlamasıyla Adeta Bir Devrim Başladı
Tahtlı, brandalı vagonları ve fayton gibi imkanları ancak maddi durumu güçlü olanların kullanabileceği ulaşım araçlarına kısa sürede ucuz bir alternatif haline geldi.
Kısa Sürede En Çok Tercih Edilen Ulaşım Aracı Haline Geldi
Azapkapı-Ortaköy hattında 06.30-19.20 saatleri arasında her 20 dakikada bir sefer yapan tramvay kısa sürede tercih edilen ulaşım şekli haline geldi. İlk hattın açılmasının ardından şehre yeni hatlar eklendi. Atlar önce tüm enerjisiyle tramvayı Şişhane’nin yokuşlarında çekiyor ve seferlerinin aksamaması için bir süre Taksim’deki ahırlarda dinleniyordu.
Dingo Adlı Bir Rum Vatandaşı Atlara Bakıyordu
Yorgun atlar ahıra bırakılır ve yeni atlar ile döngü böyle devam ederdi. Atların tutulduğu ahırlar ise günümüz Fransız konsolosluğunun yakınında bulunuyordu ve Dingo adlı bir Yunan vatandaşı tarafından yönetiliyordu.
Şişhane-Kurtuluş hattının işlevi nedeniyle Dingo’nun ahırı en çok kullanılan ahırlardan biriydi. Ancak, Dingo biraz pervasızdı ve çok fazla içtiği için genellikle iyi bir ruh halinde olmuyordu.
Ahıra kimin girip çıktığı belli olmadığı için ve düzenli kayıtlar da bulunmadığı için kısa sürede ” Dingonun Ahırı” deyimi halk diline girmiş ve o zamandan beri kalabalık ve kaotik yerleri anlatan bir deyim olarak dilimize yerleşmiştir…